ΑΕΚ ψυχή τε και σώματι…

Ήταν όλη η ΑΕΚ. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ψυχή τε και σώματι. Ανιδιοτελώς και γνήσια.

Ο Στέλιος Σεραφείδης δεν ήταν απλώς ένας τερματοφύλακας. Ήταν η προσωποποιημένη εικόνα της ΑΕΚ. Από προσφυγική οικογένεια, στο μεροκάματο από πιτσιρίκος, με συλλογική συνείδηση και ακόρεστη αγάπη για την ομάδα. Η αγνή ψυχή του, η θέλησή του να προσφέρει, η αφοσίωσή του σε πρόσωπα και ιδέες που αγάπησε, τον καθιστούν ένα ιστορικό πρόσωπο στην ιστορία της ΑΕΚ.

Χωρίς ποτέ να κομπάσει ή να αναζητήσει δάφνες και τίτλους τιμής, ήταν ένας συνεπής εργάτης της ομάδας. Είτε ως γκολκίπερ, είτε ως προπονητής, είτε ως εκπρόσωπος των παλαιμάχων. Η ταπεινότητα, η ειλικρίνεια, η δουλειά και η άδολη αγάπη για την ΑΕΚ διαπέρασαν όλη τη ζωή του. Και αυτό τον τιμά.

Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω την ημέρα που ο Νίκος Αγγελίδης μου είπε ότι συνεννοήθηκε μαζί του να του πάρουμε συνέντευξη. Στεκόταν στην πόρτα στο σπίτι του στο Αιγάλεω και μας περίμενε. Ανεβήκαμε τη μικρή σκαλίτσα, περάσαμε ένα μικρό χολ με μια ολόσωμη μεγάλη αφίσα του και μπήκαμε στο σαλονάκι-κουζινάκι όπου κάναμε και τη συνέντευξη. Ο χώρος παντού ξεχείλιζε ΑΕΚ. Αποκόμματα παλιών εφημερίδων, ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σουβενίρ από αγώνες, τιμητικές πλακέτες και ένα εξαιρετικό πορτρέτο του από μολύβι.

Μας υποδέχθηκε σαν να μας ήξερε χρόνια. Παρότι ο ίδιος δεν έπινε ποτέ του αλκοόλ όπως μας είπε, άνοιξε ένα μπουκάλι ουίσκι και γέμισε τα ποτήρια μας. Ξεκινήσαμε να τον ρωτάμε χίλια δυο πράγματα. Δεν ξέραμε από που να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε. Για τα παιδικά του χρόνια, για τη θέση του τερματοφύλακα, για την επαφή του με την ΑΕΚ, για τα μεγαλύτερα ματς του, για το τι σημαίνει για εκείνον η ιδέα της ομάδας. Όταν έχεις μπροστά σου έναν άνθρωπο που είναι συνδεδεμένος με το σύλλογο για τουλάχιστον 70 χρόνια, δε χορταίνεις να ακούς ιστορίες.

Όμως μέσα στην απλότητά του, ο Στέλιος Σεραφείδης είχε αναπτύξει μια μεγάλη σοφία που δεν τη χαρίζει κανένα πτυχίο και καμία πιστοποίηση. Είχε καταλάβει ότι πολύ μεγαλύτερη σημασία είχε η συλλογική προσπάθεια στη ζωή παρά η ατομική ανάδειξη. Αυτός ήταν και ο λόγος που, όπως μας είπε, όταν ο Μπράνκο Στάνκοβιτς, τον είχε θέσει εκτός εντεκάδας λόγω της κόκκινης κάρτας που είχε πάρει άδικα σε ένα ματς με τον ολυμπιακό, εκείνος δεν είπε ποτέ τίποτα και συνέχισε απλώς να κάνει τη δουλειά του μέχρι η ομάδα να τον χρειαστεί.

Άλλα έτσι έκανε πάντα. Ήταν εκεί για την ομάδα όποτε τον χρειαζόταν. Στα 86 του χρόνια, με χιόνια και βροχές, την ακολουθούσε παντού και σε όλα τα τμήματα. Τον είχαν καλέσει και στην Αστόρια για να τον τιμήσουν τον Γενάρη του 2020, αλλά όπως χαρακτηριστικά μας είπε, δεν πήγε μην τυχόν και πάθαινε τίποτα το αεροπλάνο και δεν προλάβαινε να μπει στο νέο γήπεδο. Έχοντας πάρει τρία πρωταθλήματα και τρία κύπελλα ως ποδοσφαιριστής, ο Στέλιος Σεραφείδης ήξερε πάρα πολύ καλά τι σημαίνει για μια ομάδα το γήπεδό της.

Και αυτό ήταν το τελευταίο του όνειρο. Να μπει στον πρώτο αγώνα της ΑΕΚ στο νέο γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, έστω για είκοσι λεπτά και μετά ας φύγει. “Για να δούμε θα προλάβουμε;” μας είχε πει στη συνέντευξη πριν δύο χρόνια. Τελικά, δεν πρόλαβε να μπει απλώς για είκοσι λεπτά. Όπως δείχνει και η φωτογραφία… κατάφερε να μπει για πάντα…

Καλό ταξίδι… Τεράστιε Στέλιο Σεραφείδη…

Νικόλας Κολυτάς


πηγή: aek-live.gr

Original article: ΑΕΚ ψυχή τε και σώματι….



source https://sport.news-24.gr/%ce%b1%ce%b5%ce%ba-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%ae-%cf%84%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%8e%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9/